تبدیل گاز طبیعی به محصولات باارزش تر از قبیل سوخت های مایع (GTL) تکنولوژیی است که تاثیر شدیدی بر صنایع نفت و گاز جهان و محیط زیست انسان در آینده ای نزدیک خواهد گذاشت که مهمترین اثرات آن عبارتند از افزایش استفاده از منابع تمیزتر انرژی نظیر گاز طبیعی، بهره برداری از چاه های نفتی که در استفاده از گازهای همراه آنها مشکل وجود دارد، کاهش هزینه تولید محصولات پالایش شده استاندارد از نقطه نظر زیست محیطی و جوابگو بودن نیاز روزافزون جهان به انرژی. بنابراین با بهره گرفتن از تکنولوژی GTL می توان گاز طبیعی را که تابه حال به عنوان سوختی کم ارزش با هزینه انتقال نسبتاً بالا به بازار مصرف تلقی می شد، در محل تولید، به فرآورده های مایع با ارزش تبدیل نمود و مانند فرآورده های نفتی در تانکرهایی به سوی بازار مصرف حمل نمود.
فرایند GTL برای تولید محدوده وسیعی از محصولاتی نظیر نفت، نفت سفید، دیزل، بنزین، واکس، روغن، مواد شیمیائی یا گاز مایع به کار می رود. در حال حاضر بیشتر تکنولوژی ها سعی در تولید دیزل، نفتا و نفت سفید دارند. این فرایند شامل سه مرحله می باشد که به ترتیب عبارتند از تهیه گاز سنتز، سنتز فیشر، تروپش و ارتقاء کیفیت محصولات. فسیلی به عنوان خوراک استفاده کرد. این مواد برحسب نوع خوراک و خصوصیات گاز سنتز مورد نیاز، توسط یکی از فرایندهای رفرمینگ، اکسیداسیون جزئی یا گازسازی به گاز سنتز که مخلوطی از مونوکسید کربن و هیدروژل است تبدیل می شوند. سپس در مرحله سنتز فیشرتروپش گاز سنتز به هیدروکربن های مایع تبدیل می گردد. فرایندهای مختلفی برای سنتز FT برحسب نوع راکتور و کاتالیست و شرایط عملیاتی ارائه شده است. محصولات عمده این مرحله واکس ها و هیدروکربن های مایع می باشند که در مرحله سوم (Upgrading) برحسب نوع نیاز توسط فرایندهایی نظیر ایزومریزاسیون و هیدروکراکینگ به نفتا، بنزین، دیزل و گاز مایع تبدیل می شوند.