تعریف بارنامه
در بند 7 مادهی 52 قانون دریایی، در تعریف بارنامه چنین آمده است: «بارنامهی دریایی سندی است که مشخصات کامل بار در آن قید و بهوسیلهی فرماندهی کشتی یا کسی که از طرف او برای این منظور تعیین شده، امضا گردد و بهموجب آن تعهد شود بار با کشتی به مقصد حمل و به تحویلگیرنده داده شود» و در ذیل ماده چنین آمده است: «بارنامهی دریایی یا اسناد مشابه آن به منزلهی رسید دریافت بار است.»
در کنار این تعریف قانونی، برخی از حقوقدانان سعی بر آن داشتهاند که تعریف ساده تری از بارنامه ارائه دهند. به اعتقاد این حقوقدانان: «بارنامه سند تحویل کالا است؛ بدین معنا که صادرکنندهی بارنامه اقرار به دریافت کالا با مشخصات مندرج در بارنامه میکند و در اختیار داشتن کامل کالا برای حمل از یک مبدأمعین به یک مقصد معین را اعلام میدارد.»
با توجه به تعاریف مذکور میتوان اینگونه نتیجهگیری نمود که بارنامهی دریایی سند تعهدآوری است که نمایانگر وجود قراردادی رسمی یا عرفی بین حملکننده و فرستنده است که بهوسیلهی حملکننده یا نمایندهی او امضا می شودو بیانگر این است که کالاهایی که نوع، کمیت و شرایط آن ذکر شده است، برای حمل دریافت شده است یا بر روی کشتی که عازم مقصد مشخصی است، بارگیری شدهاند.بارنامه رسید کالاست و بیانگر شرایط و مفادی است که تحت آن کالا حمل میشود.
البته باید متذکر شد که بارنامه قرارداد حمل محسوب نمیشود و فرع بر قرارداد حمل است.به عبارت دیگر، بارنامه یک ارتباط قانونی بین فرستندهی کالای مندرج در بارنامه و گیرندهی همان کالا برقرار میکند.
۲. انواع بارنامهی دریایی و ماهیت حقوقی آن
بهطور کلی بارنامهی دریایی را از جهات گوناگونی میتوان تقسیم نمود؛ برای مثال،از جهت کیفیت و نحوهی توصیف متصدی حمل در بارنامه از وضعیت ظاهری کالا، بارنامه به دو نوع بارنامهی مطلق و بارنامهیمشروط تقسیم میشود. اگر کالا بهوسیلهی متصدی حملونقل یا نمایندهی وی، بدون قید و شرط توصیف و دریافت گردد، بارنامهی صادره در اصطلاح مطلق است و اگر کالا عیب ظاهری داشته باشد، عیوب در بارنامه ذکر میشود و هرگاه که فرماندهی کشتی امکان کنترل کالا را نداشته باشد، بارنامهی مشروط صادر خواهد شد.
تقسیمبندی دیگری که از جهت موقعیت کالای موضوع بارنامه مطرح شده، بارنامهی کالای دریافتشده و بارنامهی کالای تحویلشده است. در بارنامهی دریایی کالای دریافتشده، کالا در اختیار نمایندهی متصدی حملونقل قرار گرفته است، ولی به داخل کشتی حمل نشده است. بارنامهی دریایی در این حالت، یک بارنامهی دریایی کامل محسوب نمیشود و بیشتر به نوعی رسید کالا شبیه است و ارسالکنندهی کالا، هر زمان که اراده نماید،میتواند کالای خود را مسترد کند. بارنامهی کالای تحویلشده که از جامعترین نوع بارنامه محسوب میشود، زمانی صادر میگردد که کالا داخل کشتی شده باشد. بند ۷ مادهی ۵۴ قانون دریایی به این نوع بارنامه اشاره دارد.
حال، باید به بررسی ماهیت حقوقی بارنامه پرداخت. جهت تبیین این موضوع، مادهی ۶۱ قانون دریایی ایران، بارنامه را در قالب چک مقایسه نموده است و این تصور ایجاد شده که بارنامهی دریایی، دارای ماهیتی همانند چک یا حواله است. اما، به نظر میرسد باید بارنامهی دریایی را بهعنوان یک سند تجاری و با ماهیت حقوقی مستقل و ویژگیهای خاص خود بررسی کنیم. پر واضح است که صدور و ظهرنویسی بارنامه، به موجب بند ۱ و ۲ مادهی ۲ قانون تجارت، امری تجاری تلقی میگردد. این امر موجب میگردد که بارنامه در معنای عام،یک سند تجاری باشد؛ زیرا، علاوه بر اینکه رسید تحویل کالا و مالکیت محسوب میشود، قابلیت انتقال را داراست.
از آنجایی که بارنامه وسیلهی پرداخت پول و جایگزین آن نیست، بلکه مبین حق عینی است که معرف کالای مندرج در بارنامه است، از مصادیق اسناد تجاری به معنای خاص قرار نمیگیرد.
بدین سان، بارنامه تنها متصدی حمل را مکلف به تحویل کالا مطابق با مندرجات به دارنده با حسننیت میکند و نوعی قدرت اثباتی برای دارنده در مقابل متصدی حملونقل به ارمغان میآورد.
در ضمن، دارنده حق انتقال این سند را به موجب ظهرنویسی نیز دارد.در همین راستا، دارندهی جدید، در حکم دارندهی سابق است و در موقعیتی قرار میگیرد که وی داشته است. لیکن،موجب ایجاد مسئولیت تضامنی نمیشود. حتی درصورتیکه باری تحویل نگردد یا کالا مغایر با مندرجات بارنامه باشد، منتقلالیه نمیتواند دارندهی سابق را مسئول بداند.
Bill of lading
اکبر ابوالحسنی، «اسناد در تجارت بینالملل؛ بارنامه خود دلیل است»،صنعت حملونقل، شماره ۱۶۳،شهریور۱۳۷۶، ص۹۷.
کلایوام اشمیتوف، ، حقوق تجارت بینالملل،ترجمه دکتر بهروز اخلاقی و دیگران، جلد ۲، چاپ ۳، تهران: سمت،۱۳۷۸، ص۵۸۹.
http://www.thelawdictionary.org/bill-of-lading/#ixzz2Z7wvoeg9.pdf(2013/2/13)
What is BILL OF LADING? Definition of BILL OF LADING (Black’s Law Dictionary)
هاردی ایوامی، پیشین، ص۹۷.
محمد دمرچیلی، علی حاتمی و محسن قرایی، قانون تجارت در نظم کنونی، چاپ اول، تهران: میثاق عدالت،۱۳۸۲، ص۳۳.
حسن ستودهتهرانی، حقوق دریایی و هوایی، چاپ اول، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، 1344، ص۶۱.
حمیدرضا رستمی، مسولیت مدنی خسارات وارد بر کالا از مرحله بارگیری تا تخلیه در حملونقل دریایی،پایاننامه کارشناسی ارشد حقوق خصوصی واحد بینالملل دانشگاه شیراز، شهریور۱۳۹۰، ص۱۳.
فرانک ربیعی، پیشین، ص140.
بهروز اخلاقی، «بحثی پیرامون اسناد تجاری»،فصلنامه حقوق؛ نشریه دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، ش21، 1358، ص۳۴.