کنوانسیون بین‌المللی حفظ جان اشخاص در دریا
کنوانسیون بین‌المللی حفظ جان اشخاص در دریا مهم‌ترین سند بین‌المللی درزمینه ایمنی دریانوردی محسوب می‌شود.
اولین پیش‌نویس این کنوانسیون با عنوان ایمنی جان اشخاص در دریا در سال 1914 میلادی به دنبال غرق شدن کشتی تایتانیک که منجر به مرگ 1500 انسان شد تصویب گردیـــد، ولی وقوع جنگ جهانی اول مانع از اجرای کامل آن شد. ویرایش‌های دوم سوم و چهارم آن به ترتیب در سال‌های 1929، 1948 و 1960 تنظیم شد. کنوانسیون سال 1960 اولین اقدام عمده سازمان بین‌المللی دریانوردی (IMO) پس از تأسیس آن و همچنین اولیـــن جهش به سمت روزآمدسازی قوانین و همگام شدن آن ها با توسعه فنی صنعت کشتیرانی بود. در آن زمان به‌روز درآوردن قوانین و مقررات این کنوانسیون از طریق ارائه اصلاحیه به‌صورت دوره‌ای انجام می‌پذیرفت، امام فرایند لازم‌الاجرا شدن اصلاحیه‌ها با تأخیر فراوان روبرو می‌گشت. درنتیجه این تأخیرات در سال 1974 کنوانسیون کاملاً جدیدی به تصویب رسید که علاوه بر اینکه شامل تمام اصلاحیه‌های تصویب‌شده تا آن زمان بود، به‌منظور کوتاه کردن زمان لازم‌الاجرا شدن اصلاحیه‌ها، روش جدیدی برای پذیرش آن ها (روش پذیرش ضمنی) ارائه داد. پس از سال 1974 دو پروتکل و اصلاحیه‌های متعددی برای SOLAS تصویب شد. سو لاس 1960، در سال 1965 لازم‌الاجرا شد و مفاد آن درباره مباحث گستـرده‌تری، هماننـد تعـادل و پایداری و تقسیـمات آب‌بندی، ماشین‌آلات و تجهیزات برقی، کشف، اطفاء و مبارزه با حریق، تجهیزات نجات جان، مخابرات و ناوبری ایمن، حمل غلات، حمل کالای خطـرناک و کشتی‌های هسـته‌ای بود. در سـال 1960، اصـلاحات متعددی بر آن وارد شد ولی مشکلات اجرایی مانع از اثربخشی آن ها شد. این عوامل به تصویب سو لاس 1974 انجامید. سو لاس 1974، در اول نوامبر 1974 تصویب و از 25 مه 1980 لازم‌الاجرا شد. هدف عهدنامه سو لاس، تعیین حداقل استانداردهای متناسب با ایمنی کشتی‌ها درزمینه نحوه ساخت، تجهیزات و عملیات آن‌هاست. کشورهای صاحب‌پرچم، مسئولیت حصول اطمینان از انطباق کشتی‌های تحت پرچم آن ها را با الزامات عهدنامه بر عهده‌دارند.
از سال 1980، اصلاحات متعددی در سو لاس اعمال‌شده که شامل مطالب ذیل‌اند:
1 ـ اصلاحات 1981: فصل‌های 1-2 و 2-2 درزمینه ساخت و ایمنی در مقـابل حریق، بازنویسـی شـدند.
این اصلاحـات در سـال 1984 لازم‌الاجرا شدند.
2 ـ اصلاحات 1983: فصل 3 درزمینه تجهیزات نجات جان، به‌طور کامل بازنویسی و تغییراتی نیز در تعدادی از مقررات دیگر اعمال شد. این اصلاحات در سال 1989 لازم‌الاجرا شدند.
3 ـ اصلاحات آوریل 1988: تغییراتی درزمینه بهبود ایمنی کشتی‌های مسافری رورو، متعاقب حادثه واژگونی کشتی «هرالد آو فری انترپرایز» اعمال شدند. این اصلاحات در سال 1989 لازم‌الاجرا شدند.
4 ـ اصلاحات اکتبر 1988: اصلاحاتی درزمینه بهبود ایمنی کشتی‌های مسافری، به‌ویژه تعادل کشتی‌های مسافری پس از آسیب‌دیدگی، اعمال شدند. این اصلاحات در سال 1990 لازم‌الاجرا شدند.
