در دنیای امروز بسیاری از کاربردها مستلزم موادی است که علاوه بر استحکام سبک بوده و مقاومت در مقابل سایش و نور ماوراء بنفش را دارا باشد. از آنجایی که در هیچ ماده ای نمیتوان به همه خواص فوق به طور یکجا دست یافت به ناچار به دنبال روش های ترکیب مواد و ساخت مواد چند جزئی یا چند سازه (کامپوزیت) می رویم. کامپوزیت ها خواص مکانیکی برجسته ای داشته و از انعطاف پذیری در طراحی برخوردارند. این مواد که سبک، مقاوم در برابر خوردگی و ضربه و دارای مقاومت خستگی عالی می باشند به روش های مختلفی قابل تبدیل به یک محصول یا قطعه می باشند. مواد کامپوزیت جزء مواد با تکنولوژی بالا محسوب می شوند و از این جهت میان مصرف این مواد و پیشرفت صنعتی جوامع ارتباط معناداری دیده می شود و انجام پروژه های با تکنولوژی بالا در کشور های در حال توسعه مستلزم تحقیقات پایه ای قوی جهت ورود موفق به چنین زمینه های فنی پیشرفته است. کامپوزیت های پیشرفته و پروژه های مربوط به آن از صنایع هوا فضا گرفته تا ساخت قایق ها و وسایل ورزشی و اعضای مصنوعی بدن و وسایل جراحی به کار می رود و زمینه مهمی جهت پیشرفت در صنعت کامپوزیت محسوب می گردد. کامپوزیت های پیشرفته پلیمرهای تقویت شده با الیاف اند که ساختاری شبیه فایبرگلاس دارند اما الیاف آنها در مقایسه با الیاف شیشه مدول ویژه یانگ بسیار بالاتر داشته و در اینصورت به مواد کامپوزیتی با خواص مکانیکی مشابه یا گاهی بهتر از مواد فلزی دست می یابیم. اگر چه تکنولوژی کامپوزیت های پیشرفته با الیاف بور شروع شد اما به سبب هزینه های زیاد تولید هم اکنون الیاف کربن به عنوان الیاف پیشرفته جدید کاربرد زیادی دارند و در این پروژه این الیاف و کامپوزیت های مربوط به آن مورد بررسی قرار گرفته است.
