رضایت زناشویی
حیات هرکسی و هر چیزی مستلزم داشتن هدف و جهت است، بدون داشتن هدف، زندگی معنا نخواهد داشت یکی از مراحل هدفمند زندگی ازدواج است و خانواده یکی از ارکان اجتماعی و عواملی است که زمینه ساز بهداشت روانی جامعه و نسل آینده می باشد. سلامت خانواده در گرو تداوم و سلامت رابطه بین زن وشوهر است در رابطه زناشویی هسته مرکزی نظام خانواده است پس رضایت فرد از رابطه زناشویی به منزله رضایت وی از خانواده است.
اولسون پاسونز و ریترز (1998) عقیده دارند که سه زمینه کلی رضایتمندی زناشویی که با هم تداخل دارند و به هم وابسته هستند عبارتند از :
1- رضایت فرد از ازدواج
2- رضایت از زندگی خانوادگی
- رضایت از زندگی کلی
هیچ جامعه ای نمی تواند ادعای سلامت کند چنانچه از خانواده ای سالم برخوردار نباشد و هیچ یک از آسیب های اجتماعی نیست که فارغ از تأثیر خانواده پدید آید و در حقیقت حفظ وتداوم این نهاد مقدس در گرو تداوم و سلامت رابطه بین زن و شوهر می باشد.رابطه زناشویی که زیر بنای نظام خانواده می باشد در زمره پیچیده ترین روابط انسانی است. حالچنانچه انتخاب همسر بر پایه شناخت و به کارگیری معبار های حساب شده و عمیق تری صورت گیرد احتمال اینکه زندگی در مسیر سازنده تری بیافتد و عشق در پیری به پختگی و شیرینی خاصی برسد بیشتر است دختران و پسران جوانی که می خواهند ازدواج کنند و تشکیل خانواده دهند با آگاهی از این عوامل می توانند در انتخاب خود دقت لازم را بنمایند تا بتوانند با انتخاب صحیح یک زندگی راحت و آرامی را برای خود و فرذندان بوجود آورند (عیسایی، 1387،ص 24).
باتوجه به عوامل موثر بای رسیدن به زندگی زناشویی سعادتمند انتخاب همسر مناسب از مجموع عوامل دیگر مهمتر است (کلارک وارن، 1377)
یکی از جنبه های شناختی موثر در دوام زندگی زناشویی نوع نگرش زوجین نسبت به ازدواج است در واقع نگرش مثبت نسبت به ازدواج ومیزان تفاهم عقیدتی هم برای مردان و هم برای زنان نقطه آغازین شکل گیری پیوندی استوار است(کاظمی حقیقی 1377).
یکی از خواسته های مهمی که همسران از یکدیگر دارند این است که همسرانشان با آن ها احساس یک دلی، همدردی و یگانگی کند.
اهمیت ازدواج برای یک مرد تاجایی است که معتقد شود با یک پیوند مشترک می تواند به اندازه ی کافی توانمندی های بالقوه ی خود را بروز دهد و باور کند که شریک زندگی وی قادر است تا اورا درک کند و احساس همدلی و یگانگی نشان دهد در چنین شرایطی حتی اگر نیاز به همدلی و شکوفایی زن ارضا نشود زندگی مشترک ادامه خواهد یافت.
زیرا نارضایتی زن از زندگی زناشویی امر چنئان تهدید کننده ای نیست، مشروط بر آنکه شوهر به رضایت و خشنودی کافی رسیده باشد و برعکس هرگاه مرد از روابط زناشویی خود ناراضی باشد علی رغم خشنودی زن شیرازه زندگی مشترک در آستانه از هم گسیختگی و فروپاشی قرار می گیرد (کاظمی حقیقی 1387، ص 19).
در این زمینه تحقیقی توسط روان و همکاران (1995) صورت گرفته است که حاصل آن نشان داد که : « رضایتمندی مردان در زندگی زناشویی با میزان خود شکوفایی و همدلی آن ها هم بستگی دارد اما برای زنان چنین رابطه ای بدست نیامد.»