هدف اصلی در این پژوهش، بررسی نقش استراتژی های رقابتی در افزایش رقابت پذیری سازمان های خصوصی بر اساس مدل پورتر است. موقعیت سازمان نسبت به دیگر رقبا در یک صنعت، تعیین ‌کننده سود وی بوده و سازمانی که بتواند خود را در موقعیتی مناسب نسبت به رقبای خود قرار دهد، سودی بالاتر از میانگین آن صنعت را کسب خواهد نمود و پایه اساسی ماندگاری چنین موقعیتی میان رقبا حفظ مزیت رقابتی سازمان در صنعت مربوطه است. بسته به ساختار هر صنعت، مزیت‌های رقابتی سازمان ها در مواجهه با یکدیگر ابعاد بسیار وسیعی به خود می‌گیرد. همچنین بسته به اینکه محدوده فعالیت سازمان کل بازار را تحت پوشش خود قرار می‌دهد یا برای بخش یا بخش‌هایی از بازار فعالیت می‌کند نیز استراتژی‌های متفاوتی میان سازمان ها دیده می‌شود.برای درک بهتر این گفته ها و نشان دادن بهترین روش به مدیران در این پژوهش از مدل پورتر استفاده کرده ایم.الماس پورتر از معروف ترین مدل های رقابتی در عصر حاضر می باشد. مدل حاضردارای چهار عامل: فاکتورهای درونی، شرایط تقاضای داخلی، صنایع مرتبط و حمایت کننده، استراتژی و ساختار می باشد. در پژوهش انجام شده تاثیر عامل استراتژی بر افزایش رقابت پذیری در سازمان های خصوصی بر اساس مدل الماس پورتر مورد بررسی قرار گرفته است. پورتر در این مدل رقابت‌پذیری را حاصل تعامل و برهم کنش چهار عامل اصلی می‌داند. تغییر در هر یک از آنها می‌تواند بر شرایط بقیه فاکتورها مؤثر باشد و از طریق تاثیر بر آنها می‌توانند در رقابت‌پذیری نیز تاثیر گذار باشند.

عامل استراتژی و ساختار در کل دربرگیرندۀ سه عامل اول می باشد. استراتژی های مورد نظر پورتر در این مدل شامل رهبری هزینه، تمایز و تمرکز می باشند. هدف از استراتژی رهبری هزینه، کسب برتری در رقابت از طریق تولید محصول با کمترین هزینه ممکن نسبت به رقبا می باشد. بدین منظور روش پیشنهادی پورتر تولید در حجم زیاد و با قیمت کم می باشد که اصطلاحا آنرا اقتصاد مقیاس می نامند. استراتژی دوم، تمرکزمی باشد که بر روی یک یا چند محصول یا خریدار تمرکز نمایند و با بکارگیری استراتژی سوم، تمایز، شرکت وارد ساخت و بازاریابی محصولی واحد برای بازاری بزرگ می شود. راه رسیدن به استراتژی تمایز، شامل توسعه شکل واحدی از زمینه شغلی، استفاده از تکنولوژی واحد می باشد. این پژوهش در چند سازمان خصوصی که فعالیت آنها در زمینه صنایع تبدیلی و غذایی می باشد، انجام گرفته است. جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه به انجام رسیده و پاسخگویان به سوالات، مدیران ارشد سازمان های مذکور بوره اند. اطلاعات به دست آمده از پرسشنامه به وسیله نرم افزار spss و آماره ی کای ٢ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. بر اساس یافته های حاصل از این تجزیه تحلیل، از میان سه متغیر فوق استراتژی كاهش هزینه با آماره ی کای٢ (٨٨/٤٩) در درجه اول، استراتژی تمركز با آماره ی کای٢(٢٨/٤٤) در درجه دوم و استراتژی تمایز با آماره ی کای٢ (٠٨/٤٤) در درجه سوم بر افزایش رقابت پذیری سازمان های خصوصی تاثیر دارند.