سازه های فولادی را می توان از جمله رایج ترین نوع سازه ها در ایران دانست .
بسیاری از اینگونه سازه ها به علت کیفیت بد مصالح ، پایین بودن سطح کیفی
جوش های کار گاهی و ازهمه مهمتر نداشتن سیستم باربر جانبی مناسب ،
فاقد مقاومت لرزه ای کافی می باشد . قرار گرفتن کشور ایران در کمربند لرزه
خیز آلپ – هیمالیا ، هم چنین تجارب بدست آمده از زمین لرزه های گذشته و
عملکرد نامطلوب سازه های فولادی و باز نگری در آیین نامه های طراحی لرزه ای
، مقاوم سازی ساختمان های فلزی آسیب پذیر را به بحث روز تبدیل کرده است .
از آنجاییکه در بین سیستم های مقاوم در برابر بارهای جانبی ، سیستم بادبندی
در سازه های فولادی دارای بیشترین کاربرد می باشد .
به همین جهت برای جلوگیری از بروز خسارات جانی ومالی در زمین لرزه های شدید
ارائه یک سیستم بادبندی برای سازه های فلزی آسیب پذیر امری لازم به شمار می آید
از طرفی افزایش مقاومت لرزه ای سازه ها ی موجود با سیستم های بادبندی کلاسیک
معمولا با افزایش چشمگیر وزن سازه و در نتیجه افزایش هزینه های اقتصادی همراه است .
ولی با برنامه ریزی دقیق و کار مهندسی خوب می توان عملکرد این ساز ها را در مقابل
نیروهای زلزله با کمترین وزن و بیشترین صرفه چویی اقتصادی بهبود بخشید .
در پروژه حاضر در راستای افزایش مقاومت جانبی یک سازه فولادی ، یک سیستم بادبندی
بهینه تولید خواهد شد . باد بندی بهینه توسط روش برنامه ریزی ریاضی ، به عنوان یکی از
قدرتمند ترین روش های بهینه سازی توپولوژی بدست آمده . سپس مکان بهینه آن به روش
آزمون – خطا مشخص شده و در نهایت با بهره گرفتن از تکنیک های بهینه سازی ابعاد مقاطع
بهینه با وزن مینیمم ازبین مقاطع استاندارد انتخاب خواهد شد .
لازم به ذکر است عملکرد این سیستم بهینه و سازگاری آن با قاب اصلی توسط شاخص های
ارزیابی و کنترل خواهد شد .
