روش های تحلیلی یکی از روش های تولید شواهد حسابرسی است که
در فرایند حسابرسی مستقل مالی مورد استفاده قرار می گیرد. محور
اصلی استفاده از این روشها مطالعه روابط بین اطلاعات است. بر مبنای
استاندارد حسابرسی مربوطه استفاده از این روشها در هر یک از مراحل
فرایند حسابرسی یعنی مراحل برنامه ریزی، آزمون محتوا و بررسی کلی
، هدف خاص خود را دنبال می کند. لکن بکارگیری این روشها در خارج از
چارچوب قواعد مشخص شده در استاندارد مربوطه و یا عدم استفاده از آن
می تواند بطور جدی براثر بخشی (کیفیت) حسابرسی تاثیر گذارد. هدف
اصلی این تحقیق، بررسی نحوه استفاده از روش های تحلیلی در فرایند
حسابرسی مستقل مالی در ایران بود. علاوه بر هدف اصلی، شناسایی
تکنیکهای تحلیلی مورد استفاده و میزان و موارد استفاده از روش های تحلیلی
در آزمون محتوای اقلام متفاوت صورتهای مالی اساسی، از دیگر اهداف مورد
نظر در این تحقیق بودند. اطلاعات لازم جهت تحقق بخشیدن به اهداف تحقیق
با بهره گرفتن از پرسشنامه کتبی جمع آوری شد و جامعه آماری پژوهش، حسا
برسان مستقل بودند. نتایج آزمون فرضیات تحقیق حاکی بر آن بود که در شرایط
فعلی، حسابرسان مستقل در هر سه مرحله از فرایند حسابرسی از روش های
تحلیلی استفاده می نمایند. اما بکارگیری این روشها از دیدگاه آنان از اهمیت
قابل ملاحظه ای برخوردار نیست. همچنین نتایج آزمونهای آماری درخصوص
استفاده از انواع تکنیکهای تحلیلی نشان داد که در ایران میزان استفاده از
تکنیکهای تحلیلی پیشرفته همانند تحلیل رگرسیون محدود بوده و از دیدگاه
حسابرسان از پایین ترین درجه اهمیت برخوردارند. در ارتباط با نحوه استفاده از
شواهد تحلیلی در آزمون محتوای اقلام متفاوت صورتهای مالی، نتایج تحقیق بیانگر
آن بود که استفاده از ایندسته شواهد در مرحله آزمون محتوا در قالب شواهد اصلی
، بطور نسبی در چارچوب اصول و ضوابط استاندارد صورت نمی گیرد و اعمال این
روشها در این مرحله از فرایند، با نارسائیهایی همراست، که این امر می تواند کیفیت
حسابرسیهای انجام شده را مخدوش سازد.
در این تحقیق نحوه استفاده از روش های تحلیلی وشناسایی میزان و موارد کاربرد
آن در حسابرسی مستقل مالی د رایران مورد بررسی قرار می گیرد .
