ترانك (Trunk) كانالی كه یک یا دو طرفه است كه به منظور تامین شریانی مشترك بین ادوات سوئیچینگ قرار داده می شود. سیستم رادیویی ترانك شده (Trunked) سبك علمكردی است كه در آن تعدادی جفت كانال فركانس رادیویی به ایستگاه های پایه ثابت و واحدهای سیار جهت استفاده به عنوان یک گروه ترانك، اختصاص می یابند سیستم های سیار زمینی متعارف نیز روی یک یا چند كانال فركانس رادیویی عمل می كنند ولی به صورت یک گروه ترانك شده بكار برده نمی شوند بطور كلی سیستم های متعارف به شیوه دستی بین كانالها سوئیچ می شوند ولی در سیستم های ترانك شده این عمل به صورت خودكار صورت می گیرد برای سازمان هایی كه مخابرات سریع (به مفهوم دیگر آنی) موثر و اختصاصی، بخش عمده ای از فعالیت های روزمره آنها محسوب می شود سیستم رادیویی دو طرفه ترانك شده، پوشش، كارآیی فركانس، امنیت و انعطاف پذیری مورد نیاز را تامین می نماید.
عملیات ترانكینگ به تعداد زیادی كاربر این اجازه را می دهد تا تعداد نسبتاً كمی مسیر مخابراتی (یا ترانك ها) را به صورت اشتراكی مورد استفاده قرار دهند كاربرد اشتراكی مسیرها به صورت خودكار و توسط رایانه مدیریت می گردد. گزینش كانال و سایر تصمیم گیری هایی كه به طور معمول توسط كاربران سیستم انجام می شوند به وسیله یک كنترل كننده مركزی (سوئیچ
مبتنی بر كامپیوتر) هدایت می گردد. بدین ترتیب دقیقاً مشابه یک تلفن عادی تنها كافی است كه كاربر رادیو را برداشته و صحبت كند تخصیص كانال نیز به صورت خودكار انجام می پذیرد.
سیستم رادیو ترانك، علاوه بر ایجاد یک سیستم مخابراتی رادیویی متحرك، قابلیت‌های جدیدی را در اختیار كاربران قرار می دهد اگر یک سیستم رادیو ترانك با سیستم تلفن خودكار موبایل (MATS) مقایسه شود، اختلافات زیر قابل مشاهده خواهند بود.
الف – ارتباط در ساده ترین حالت، با فشردن یک دگمه برقرار می گردد.
ب – ارتباط سلولها در زمان های بسیار كوتاه (حداقل 1/5 تا 3/5 ثانیه) برقرار می شود.
ج – یک خط ارسال كننده قادر است مستقیماً مانند یک ایستگاه كنترل اصلی عمل نماید.
د – ایستگاه های موبایل در حالت یک طرفه كار می كنند در حالی كه ایستگاه های اصلی رادیویی در حالت دو طرفه انجام وظیفه می نمایند.
افزودن بر نكات فوق یک مشخصه اصلی سیستم رادیو ترانك، انتقال اطلاعات (Data) علاوه بر انتقالات رادیویی مانند اطلاعات موقعیت یا پیام های متنی (Text) می باشد.
ملزومات طرحی سیستم و پیش بینی فرایند انتشار رادیویی جهت سیستم های سیار زمینی متعارف و ترانك شده مشابهند از آن رو كه هر دو معمولاً از ایستگاه های پایه منفرد استفاده نموده و به حداكثر برد ارتباطی عملی نیازمندند بنابراین نخست ی بر مبانی شبكه های عام سلولی می نمائیم.
