حل تعارض

تعارض

تعارض یک پدیده طبیعی اجتناب ناپذیر در همه حوزه ها و فعالیت های انسانی است (برهنام و همکاران 2005). تعارض در سطح کوچک بصورت عدم توافق بین دو یا چند نفر است که مانع از رسیدن افراد به اهدافشان می شود و در سطح وسیعتر بصورت جنگ آشکار درون و بین سازمانهای اجتماعی میشود (رحیم، 2002).

تعارض در روابط وقتی بروز می کند که رفتار یک شخص با توقعات شخص دیگر جور در نیاید (دیویس، ترجمه بهاری، 1382). تعارض هم بصورت مثبت و هم بصورت منفی وجود دارد که می تواند باعث روابط مثبت هم باعث اختلاف شود. نظریه پردازان کلاسیک معتقدند که تعارض ناکارآمد نا مطلوب مضر بوده و باید به حداقل برسد (ستین، هایسفاز لی اقلو، 2004).

تعارض به طور طبیعی در تمام زمینه های شغلی، تحصیلی، خانوادگی، ازدواج و در سطح فردی و جمعی روی می دهد. تعارض در روابط صمیمی امری طبیعی است و ازدواج از این قاعده مستثنی نیست زیرا تعاملات مکرر و مختلف زوجین زمینه های بیشماری را برای تعارض فراهم می کند ( لیم هونگ، 2000 به نقل از ویکس 2001).

بروز اختلاف و عدم تفاهم در خانواده امری شایع است و هیچ خانواده ای از این امر مستثنی نیست اما گاهی این اتفاقات به تعارض های شدید منجر می شود. امروزه خانواده ها درگیر انواع مختلفی از تعارضات و اختلافات شدید هستند که این اختلافات باعث عدم کارکرد خوب و سالم نهادی است که وظیفه اصلی آن ایجاد روحیه و شخصیت سالم است( حسینی، 2005).

تعریف تعارض و حل تعارض

در فرهنگ لغت فارسی تعارض به معنای معترض و مزاحم یکدیگر شدن ،با هم خلاف کردن و اختلاف داشتن است. رابینز در تعریفی می گوید : تعارض فرآیندی است که در آن شخص الف به طور عمدی می کوشد تا به گونه ای بازدارنده، سبب ناکامی شخص ب در رسیدن به علایق و اهدافش می گردد وی توضیح می دهد که در این تعریف، مفاهیم ادراک یا آگاهی، مخالفت، کمیابی و بازدارندگی نشان دهنده ماهیت تعارض هستند سایر وجوه مشترک تعریف های واژه تعارض عبارت از مخالفت، نزاع، کشمکش، پرخاشگری و آشوب است                ( فرهنگی، 1378). رحیم (2002) تعارض را یک فرایند تعاملی آشکار می داند که به صورت ناسازگاری اختلاف نظر بین افراد وجود دارد

Brahnam

Divis

Getin & Hacifazliogla

Lim hong

Weeks

Robinz