از نقطه نظر شیمیدانها،آب به صورت خالص ترین حالت آن در طبیعت یافت نمی شود
و تهیه آب خالص مستلزم صرف هزینه و مواد می باشد . در نتیجه ، این آب در محیط
زیست و در طبیعت سریعا توسط ترکیبات مختلف آلوده می گردد از طرف دیگر پیشرفت
های حاصله در علوم و فن آوری های مختلف موجب پیدایش مواد و مولکول های شده ،
که می توانند در برابر تجزیه زیستی مقاومت نمایند . در این میان ، ترکیبات آلی و نیتروژن
دار از جمله مواد مضر برای موجودات زنده هستند این گونه ترکیبات عمدتا از واحد های داروسازی
صنایع کاغذ سازی کک سازی پتروشیمی و تولید روغن ، پالایشگاه های نفت و بسیاری از واحد های
شیمیایی دیگر خارج می شود . که رها شدن چنین موادی در محیط زیست از خطرات مهم زیست
محیطی محسوب می شوند . از طرف دیگر با توجه به افزایش محدودیت های ناشی از قوانین
زیست محیطی و به منظور حفظ تعادل اکوسیستم طبیعی نیاز به روش های تصفیه ای جدیدی
می باشد که بتوانند این مواد را حذف و یا حداقل به مواردی با مولکول ها ی کوچکتر و قابل تصفیه
تبدیل نمایند . روش های متعارف تصفیه مانند روش های زیستی ، برای تصفیه پساب های حاوی
چنین موادی پاسخ گو نمی باشد و روش های فیزیکی نیز این مواد را از یک محیط به محیط دیگر
و یا از یک فرم تبدیل می کنند .
البته از سالیان دور سوزاندن فاضلاب های حاوی مواد خطرناک مرسوم بوده است در حالی که این
روش تنها برای فاضلاب هایی با غلظت بالا قابل توجیه است .
