سیالات فوق بحرانی (SCF) به طور فزاینده ای در حال جایگزین شدن با حلال های آلی
هستند و در عملیات خالص سازی صنعتی و کریستالیزاسیون به دلیل دارا بودن فشار های
قابل تنظیم مورد استفاده قرار می گیرد . فرایندهایی که برپایه سیالات فوق بحرانی است
به جلوگیری از کاربرد حلال های چون هگزان و کلراید متیلن و … کمک می کند . این فرایند
در صنایع پلیمری ، دارویی ، روان کننده های ویژه و مواد شیمیایی به طور تجاری در آمده
است . از جمله کاربرد های سیالات فوق بحرانی می توان از جداسازی بیولوژیکی استخراج
نفت ، آسفالت زدایی خام ، واکس زدایی ، فرآورش زغال سنگ ، استخراج انتخابی عطر و بو
، استخراج روغن ها و ناخالصی ها از محصولات کشاورزی و غذایی و… نام برد . یک سیال
فوق بحرانی به وسیله خواص حرارتی و فیزیکی که بین مایع و گاز خالص وجود دارد مشخص
می شود دانسیته سیال یک تابع قوی از دماو فشار است . نفوذ پذیری این سیال بالاتر از مایعات
است و به راحتی داخل خلل و فرج و جامدات متخلخل نفوذ می کند .
د ردو دهه گذشته توجه ویژه ای به استخراج با سیال فوق بحرانی به عنوان یک جایگزین مناسب
برای روش های استخراج مرسوم شده است . نفوذپذیری بالا و وابستگی دما – فشار درزمره خواص
جالبی هستند که این گونه از سیالات را برای استخراج و باز یابی ترکیبات آلی مواد جامد معرفی
می نماید .