1. 1. – ژان پردال، پیشین، ص ۷۶-۷۷٫ ↑

 

1. 1. – حاجی تبار فیروزجائی، حسن، جایگزین های کیفر حبس، چاپ اول ، انتشارات فردوس، سال ۱۳۸۶ ص ۸۶ ↑

 

1. 1. – همان ، ص ۸۷ ↑

 

1. 1. – همان ، ص ۸۸ ↑

 

1. 1. – همان، ص ۹۱ ↑

 

1. 1. – همان ، ص ۹۹ ↑

 

1. 1. – همان ، ص ۱۰۰ ↑

 

1. 1. – همان ، ص ۱۰۷ ↑

 

1. 1. – همان ، ص ۱۳۴ ↑

 

1. 1. – همان ، ص ۱۴۴ ↑

 

1. 1. – همان ، ص ۱۴۸ ↑

 

1. 1. – همان ، ص ۱۵۰ ↑

 

1. 1. – همان ، ص ۱۵۳ ↑

 

1. 1. – همان ، ص ۱۵۴ ↑

 

1. 1. – مارک آنسل، دفاع اجتماعی، ترجمه دکتر محمد آشوری و دکتر علی‌حسین نجفی ایرندآبادی، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۷۵، ص ۸۷٫ ↑

 

1. 1. – ریموندگسن، جرم‌شناسی کاربردی، ترجمه دکتر مهدی کی‌نیا، ناشر مترجم، ۱۳۷۳،ص ۳۰٫ ↑

 

1. 1. – Prevention of Crime. ↑

 

1. 1. – Montesquieu, نویسنده فرانسوی (۱۶۸۹-۱۷۵۵۰) ↑

 

1. 1. – Rousseau, نویسنده فرانسوی (۱۷۱۲-۱۷۷۸) ↑

 

1. 1. – رضا مظلومان، جرم‌شناسی، ج ۲، انتشارات دانشگاه ملی ایران، سال ۱۳۵۵، ص ۳۳۲٫ ↑

 

1. 1. – فرانسوا گیزو Guizot (1787-1874) سیاستمدار فرانسوی. ↑

 

1. 1. – تئودور ژوفری Jouffory (1787-1874) سیاستمدار فرانسوی. ↑

 

1. 1. – شارل لوکا Lucas (1803-1889) سیاستمدار و نویسنده فرانسوی. ↑

 

1. 1. – از جمله «از نخستین مجموعه قوانین کیفری فرانسه در ۱۷۹۱ تا قوانین ایتالیایی ۱۸۸۹» ↑

 

1. 1. – سزار بکاریا، پیشین، ص ۱۵۲٫ ↑

 

1. 1. – علی، صدارت، حقوق جزا و جرم‌شناسی، انتشارات کانون معرفت، ۱۳۴۰، ص ۵۷٫ ↑

 

1. 1. – ژان پرادل، پیشین، ص ۷۳٫ ↑

 

1. 1. – Brock Way، مدیر کانون اصلاح و تربیت المیرا در نیویورک. ↑

   

 

1. 1. – جاوید صلاحی، پیشین، ص ۲۶۲٫ ↑

 

1. 1. – تاج زمان دانش، پیشین، ص ۳۰٫ ↑

 

1. 1. – علی صدارت، همان، ص ۵۹٫ ↑

 

1. 1. – Cesar Lombrose (1909-1835) پزشک و جرم‌شناس ایتالیایی. ↑

 

1. 1. – Enrico Ferri (1929-1856) وکیل دادگستری و استاد حقوق جزا. ↑

 

1. 1. – Raggaele Garofalo (1852-1934) قاضی دادگستری. ↑

 

1. 1. – ژان پرادل، همان، ص ۱۰۰-۱۰۱ ↑

 

1. 1. – رضا، مظلومان، پیشین، ص ۳۹۸، ۳۹۹ و ۴۰۰٫ ↑

 

1. 1. – مارک، آنسل، پیشین، ص ۳۱٫ ↑

 

1. 1. – تاج زمان دانش، پیشین، ص ۳۴ و برنار بولک، کیفرشناسی، ترجمه دکتر علی حسین نجفی ابرندآبادی، انتشارات مجد چاپ دوم ۱۳۷۷، ص ۴۳٫ ↑

 

1. 1. – پرویز صانعی، پیشین، ج ۱، ص ۷۳٫ ↑

 

1. 1. – عبدالحسین، علی‌آبادی، پیشین، ص ۳۷ و ۳۸٫ ↑

 

1. 1. – جاوید، اصلاحی پیشین، ص ۶۰٫ ↑

 

1. 1. – ژان، پراندل، پیشین ص ۷۲٫ ↑

 

1. 1. – «دفاع اجتماعی قبل از هر چیز یک جنبش است که با توجه به ریشه‌های آن قصد ندارد خود را دکترینی مقابل دکترین‌های دیگر کیفری مانند دکترین کلاسیک و نئوکلاسیک، تحققی، النقاطی و فنی و حقوقی قرار دهد. ]مارک آنسل، پیشین، ص ۴۵[. ↑

 

1. 1. – ‌در مورد اصول مکتب دفاع اجتماعی رک ژان پرادل، پیشین، ص ۱۶٫ ↑

 

1. 1. – پرویز صانعی، پیشین، ص ۷۷٫ ↑

 

1. 1. – مارک آنسل، پیشین، رک. مارک آنسل، پیشین، فصل چهارم. ↑

 

1. 1. – برناربولک، پیشین، ص ۵۱٫ ↑

 

1. 1. – مارک آنسل، پیشین، ص ۹۹٫ ↑

 

1. 1. – حسینی‌نژاد، حسینقلی، دفاع اجتماعی با نظری کوتاه درباره حقوق کیفری، مجله تحقیقات حقوقی، انتشارات دانشگاه شهید بهشتی، ش ۹، س ۱۳۷۰، ص ۱۷۵٫ ↑

 

1. 1. – Von, Hirsh, Doing justice 1979 p.51. ↑

 

1. 1. – ژان پرادل، پیشین، ص ۱۱۶٫ ↑

 

1. 1. – موریس کوسن morriss cosson ↑

 

1. 1. – ژان، پرادل، همان، ص ۱۱۲٫ ↑

 

1. 1. – Morris (N) The Furutre of imprisonment. ↑

 

1. 1. – ژان پرادل، پیشین، ص ۱۲۳٫ ↑

 

1. 1. – محمدعلی معتمد، پیشین، ص ۶۹٫ ↑

 

1. 1. – Decriminalisation اتهام‌زدایی عبارت است از خارج کردن عمل یا فعالیتی را از صلاحیت سیستم کیفری که تا آن زمان ضمانت اجرای کیفری داشته است. ریموندگسن، پیشین، ص ۲۰٫ ↑

 

1. 1. 1. – Abolitionsim پروفسور هلندی لوک هولسمن پیشنهاد ‌کرده‌است که به جای سیستم کیفری سیستمی قرار دهیم کمتر جنبه الزام و اجبار داشته باشد و در آنجا حقوق مدنی (با جبران) و حقوق اداری (با کنترل و ممنوعیت‌ها) برای تضمین حفظ حداقل نظم اجماع کفایت خواهد کرد و اجازه خواهد داد از معایب سیستم کیفری کاملاً منفی اجتناب ورزید. ]همان، ص ۲۱[. ↑

   

 

1. 1. – ژان پرادل، پیشین، ص ۳۱٫ ↑

 

1. 1. – ریموندگسن، همان، ص ۱۹٫ ↑

 

1. 1. – مارک آنسل، پیشین، ص ۱۰۵-۱۰۶٫ ↑

 

1. 1. – پیشین، ص ۹۸-۹۹ – ۱۰۰٫ ↑

 

1. 1. – ژرژ لواسور، پیشین، ص ۴۱۷٫ ↑

 

1. 1. – علی حسین نجفی ابرند آبادی، حمید هاشم بیگی، پیشین، ص ۱۴۳٫ ↑

 

1. 1. – علی حسین نجفی ابرند آبادی، حمید هاشم بیگی، پیشین، ص ۱۴۲٫ ↑

 

1. 1. – می ری دلماس مارتی، همان، ص ۱۱٫ ↑

 

1. 1. – کریستین، لازرژ، پیشین، ص ۹۵٫ ↑

 

1. 1. – مارک، آنسل، پیشین، ص ۸۷٫ ↑

 

1. 1. – ژرژ پیکا، جرم‌شناسی، ترجمه دکتر علی حسین نجفی، انتشارات دانشگاه شهید بهشتی، ۱۳۷۰، ص ۱۰۸٫ ↑

 

1. 1. – عباس عبدی، تأثیر زندان بر زندانی، آسیب‌شناسی اجتماعی، انتشارات نور، ۱۳۷۱، ص ۱۸۲٫ ↑

 

1. 1. – علی حسین نجفی ابرند آبادی، حمید هاشم بیگی، پیشین، ص ۱۹۵-۱۹۶٫ ↑

 

1. 1. – Depersonalisation. ↑

 

1. 1. – Desocialisation. ↑

 

1. 1. – مارک آنسل، پیشین، ص ۹۳٫ ↑

 

1. 1. – علی حسین نجفی ابرند آبادی، پیشین، ص ۲۹۳٫ ↑

 

1. 1. – مارک آنسل، پیشین، ص ۴۱٫ ↑

 

1. 1. – در خصوص متن این قواعد رک:Standard Minimum rules for the Treatment of Prisoners United Nations Department of Public information New York 1984. ↑

 

1. 1. – علی حسین نجفی ابرند آبادی، همان، ص ۳۳۴٫ ↑

 

1. 1. – Ibid.P.1. ↑

 

1. 1. – علی حسین نجفی ابرند آبادی، پیشین، ص ۳۳۶٫ ↑

 

1. 1. – پیشین، ص ۳۳۸٫ ↑

 

1. 1. – پیشین، ص ۳۳۸٫ ↑

 

1. 1. – علی حسین نجفی ابرند آبادی، همان، ص ۳۳۸٫ ↑

 

1. 1. – پیشین، ص ۳۴۶٫ ↑

 

1. 1. – پیشین، ص ۳۴۷-۳۴۸٫ ↑

 

1. 1. – پیشین، ص ۳۴۸٫ ↑

 

1. 1. – پیشین، ص ۳۳۸٫ ↑

 

1. 1. – بندهای ۱، ۲ و ۵ ماده ۱ مجموعه قواعد حداقل ملل متحد راجع به تدابیر غیرسالب آزادی. ↑

 

1. 1. – بند ۱ ماده ۲ از مجموعه قواعد حداقل ملل متحد راجع به تدابیر غیرسالب آزادی. ↑

 

1. 1. – قواعد ۱۰، ۱۱، ۱۲، ۱۳ و ۱۴ از قواعد توکیو. ↑