هریک پرداخته شده و مکانیزم های موثر در تخریب اگزرژی و همچنین تقسیمات اگزرژی کل به اگزرژی های مکانیکی، حرارتی و شیمیایی و یا اگزرژی سوخت و محصول بیان شده و راندمان اگزرژی براساس آنها محاسبه می شود.
در فصل سوم به پژوهش های موجود انجام گرفته در ارتباط با عملکرد سیکل برایتون اشاره شده و یک روش جهت بهینه سازی آن برای سیکل ساده و پیشرفته براساس نسبت دمای تراکم، ارائه می شود.
در فصل چهارم برای اجزاء مختلف سیکل برایتون، مدلسازی انجام گرفته و روابط مربوط، جهت محاسبه مقادیر اگزرژی های تخریب شده و همچنین مشخصه های ترمودینامیکی آن استخراج می شود. همچنین یک بهینه سازی براساس افت فشار ورودی جهت قدرت ماکزیمم انجام می گیرد.
در فصل پنجم نیز یک آنالیز اگزرژی برای سیکل ساده و پیشرفته انجام گرفته و نتایج مربوط به این آنالیز به صورت عددی در ارتباط با نرخ اگزرژی های تخریب شده، راندمان های اگزرژی اجزاء و کل سیستم و دما و اگزرژی نقاط مختلف سیکل و قدرت خالص بیان شده و بحث و بررسی می شود.
در خاتمه نیز پیشنهاداتی در مورد مطالعات بیشتر و جدیدتری که در ارتباط با این تحقیق می تواند ادامه یافته یا انجام گیرد، عنوان می شود.
در مجموع مطالعه انجام گرفته در این پروژه یک فهم اساسی در ارتباط با اهمیت و نقش روش اگزرژی به عنوان ابزاری جهت طراحی بهتر اجزاء و یا دسته بندی بهتر فرایندهای آنها از طریق محاسبه نرخ اگزرژی نابود شده می دهد.
