بهره وری در یک بیان ساده و کلی ، حاصل تقسیم خروجی ها به ورودی های یک فرایند تولید است .
افزایش بهره وری در نهایت موجب افزایش تولید ،کنترل تورم و کاهش عمومی قیمت ها ، افزایش
سطح رفاه اجتماعی و بهبود وضعیت کلی اقتصاد می شویم . بهره وری در هر سطحی که اندازه گیری
و تحلیل شود و بهبود یابد ، فواید مذکور را به همراه خواهد داشت . گاهی هدف از اندازه گیری بهره
وری سنجش توان رقابت سیستم مورد نظر با سیستم های مشابه در یک بازار رقابتی کامل است و
گاهی برای بررسی نحوه عمل کرد بخش های گوناگون تولیدی ، یافتن و رفع اشکالات موجود می باشد .
از آنجا که بهره وری بیانگر وضعیت اقتصادی سیستم در آینده است گاهی هدف از اندازه گیری آن برنامه
ریزی و تصمیم گیری برای آینده است .
در میان بخش های اقتصاد کشور بخش معدن دارای پتانسیل تولیدی و سود دهی بالایی است بنابراین
بررسی بهره وری این بخش با هدف افزایش مقدار بهره وری به سامان وضعیت اقتصادی بخش معدن
و کل کشور می کند . هدف اصلی این رساله همین است . در این رسانه پس از ارائه ی توضیحاتی کلی
در مورد بهره وری و ساختار صنعت معدنکاری در ایران ، بهره وری بخش معدن طی سال های 1378-82
خورشیدی محاسبه شده است .
برای استفاده ی مفید تر از مقادیر به دست آمده ، بهره وری بخش صنعت به عنوان عملیاتی متجانس با
معدنکاری ، مطابق با روش و با شاخص های محابه شده در معدن محاسبه شد . تغییرات مقادیر بهره وری
های جزئی و بهره وری کل در این دو بخش در 5 سال مذکور تحلیل شده و بهره وری در صنعت معدنکاری
ایران توجیه کننده ی سود دهی این بخش هستند بهره وری بخش معدن فاصله زیادی با صنعت دارد . کم
توجهی به پتانسیل تولیدی و سود دهی بخش معدن باعث برتری قابل ملاحظه ی بهره وری بخش صنعت
شده است .