محققین بسیاری مکانیزم های تجاری سازی تحقیقات دانشگاهی را مرور نموده اند و روش های و مدل‌های بسیاری برای انتقال تکنولوژی ارائه شده است ولی همانظور که راسموسن و همکاران (2006 ) نیز در تحقیقات خود ارائه می نمایند برای اثربخش ساختن فراگرد تجاری سازی، مکانیزم­ های زیادی می­توانند به صورت منفرد، نقش مهمی ایفا کنند، اما برای این منظور نیاز به یک سیستم کامل و تعاملات مناسب بین اقدامات گوناگون وجود دارد.

Phan et al

Mian

Tenant

Link and Scott

Kenney

موانع تجاری سازی

اگرچه تحقیقات بسیاری موانع موجود در فرگرد تجاری سازی را بررسی نموده اند، اما متاسفانه اکثر تحقیقات انجام شده در حوزه علوم فنی – مهندسی متمرکز گشته اند. می توان گفت تجاری سازی در جهان در حوزه علوم فنی – مهندسی پیشرفت بسیاری نموده است اما تجاری سازی در حوزه علوم انسانی نسبت به آن در جایگاه عقب تری قرار دارد. در ایران تجاری سازی در حوزه علوم انسانی در ابتدای مسیر قرار دارد به طوری که به تازگی با مطرح نمودن الگوی اسلامی – ایرانی پیشرفت، این مساله مورد توجه قرار گرفته است در حال حاضر کشور آمریکا تنها کشوری است که فناوری های نرم در حوزه علوم انسانی را به رسمیت شناخته و امکان ثبت آن ها را فراهم نموده است(OECD,1997). اگر چه محققان ابتدا به دنبال بررسی تحقیقاتی بوده اند که موانع تجاری سازی را در حوزه علوم انسانی بررسی کرده اند، اما متاسفانه در این راستا تحقیق قابل ذکری یافت نشد، در این میان فقط می توان به تحقیق کاکبورن اشاره نمود که موانع تجاری سازی در حوزه علوم انسانی را بدین شرح شناسایی نموده است: عدم وجود قوانین حمایت کننده تجاری سازی دانش، عدم توجه به پیامدهای تجاری سازی در حوزه های فناوری نرم، فقدان روش های تحقیق بین رشته اس متناسب با مفهوم تجاری سازی دانش، عدم وجود حلقه های ارتباطی مناسب در این حوزکوک برن و های اسمیت،2001). برخی از عمده ترین موانعی که به کرات توسط محققان در فراگرد تجاری سازی دانش شناسایی شده است بدین شرح می باشد: مخالفت برخی دانشگاهیان با انتقال تجاری دانشاتزکوویتز و همکاران،2003)، وجود بروکراسی و عدم انعطاف پذیری نظام مدیریتی دانشگاه(سمسون و گوردون،1993)، عدم آزادی عمل استادان در مشارکت در فعالیت های کسب وکار(پلوا،2005)، عدم انگیزه دانشگاه به تجاری سازی(دی باکر و وجلر،2005) ، و نیز قوانین ضعیف حفاظت از دارایی های فکری، وابستگی دانشگاه به بودجه های دولتی، عدم شناخت دانشگاه از نیازها و اولویت های بخش کسب وکار، منابع متفاوت فعالات صنعت و دانشگاهیان، عدم حمایت های مالی دانشگاه از پژوهشگران برای بهره برداری از دانش تولید شده توسط آن ها، منافع ناکافی اختصاص داده شده برای انتقال فناوری توسط دانشگاه، ناکافی بودن سهم استادان از درامدهای حاصل از تجاری سازی(پلوا،2005).تفاوت های صنعت و دانشگاه و فعالان آن ها نیز مورد توجه برخی پژوهشگران قرار گرفته است. در میان تفاوت های بین صنعت و دانشگاه می توان به تفاوت های موجود در اهداف دو طرف، طولانی بودن زمان پژوهش های دانشگاهی، تفاوت انگیزه های افراد در دانشگاه و صنعت، تفاوت در نکات مورد تاکید و در نتیجه سوالات پژوهشی متفاوت در این دو بخش اشاره کرد(فونتانا و همکاران،2006).

به صورت کلی فراگرد انتقال دانش از دانشگاه ها به مشتریان آنها با موانعی روبرو است که به برخی از عمده‎ترین آنها در ادامه اشاره می­ شود:

مدیریت غیر اثربخش مالکیت دارایی های فکری دانشگاه: افزایش اخیر در انتقال فناوری از دانشگاه به صنعت که از طریق دفاتر انتقال فناوری مدیریت می شود، منجر به رشد مداومی در وقوع و پیچیدگی پژوهش های مشارکتی بین دانشگاه ها و شرکت­ها شده است. این امر منجر به تنش و عدم کارآیی قابل ملاحظه ای در مدیریت دارایی فکری دانشگاه شده است. زیرا مدیریت رسمی مجموعه ای از دارایی های فکری دانشگاهی، پدیده ای نسبتاً جدید است(سیگل و همکاران،2003).

مخالفت برخی دانشگاهیان با انتقال تجاری دانش: برخی از دانشمندان و صاحب نظران به پارادایم کارآفرینانه به عنوان تهدید برای تمامیت سنتی دانشگاه ها می نگردند و معتقدندکه باید با گرایش به کارآفرینی در دانشگاه ها مقابله کرد زیرا منافع مالی می تواند منجر به از بین رفتن نقش دانشگاه به عنوان منتقد مستقل جامعه گردد (اتزکوویتز،2003).

عدم انگیزه پژوهشگران در تجاری­سازی یافته­ ها و اختراعات خود: یکی از موضوعات مهم پیش روی دانشگاه ها این است که آیا پژوهشگران انگیزه کافی برای اعلام اختراعات خود و مشارکت در توسعه بیشتر آن از طریق توافقنامه های واگذاری امتیاز، دارند(دی باکر و وجلر،2005) .

اغلب فرهنگ دانشگاه تحت تسلط “انتشار یا نابودی"[5] است و این فرهنگ ماهیتاً باعث می­ شود که دانشگاه تمایلی به تجاری سازی، نداشته باشد. اگرچه گرایش به سمت توسعه دانشگاه ها و حوزه های دانشگاهی کارآفرین با “مأموریت سوم” توسعه اقتصادی، وجود دارد، اما مشکلاتی در اجرایی شدن آن وجود خواهد داشت (اسپیلینگ،2004).

تفاوت های فرهنگی بین دانشگاه و صنعت: یافته های حاصل از بررسی موارد مختلف، تأکید زیادی بر نیاز به مدیریت تفاوت های اجتناب ناپذیر فرهنگی بین دانشگاهیان و صنعت دارند، با این حال برجستگی این موضوع در موارد مختلف، متفاوت است. موضوعات فرهنگی اصلی بروز یافته در برخی تحقیقات، نیاز به اولویت ها و مقیاس زمانی مشترک هستند(بارنس و همکاران،2004). بیشتر پژوهشگران دانشگاهی به پول به عنوان ابزاری برای پیشرفت علمی می نگرند، برعکس صاحبان کسب و کار که به پول به عنوان هدف نگریسته و علم را تنها ابزاری برای رسیدن به آن هدف می دانند (سمسون و گلدنر،1993). این روابط نشانگر تفاوت های فرهنگی در این دو دنیاست.

در سیستم ارزشی دانشگاه، به نظر می رسد که تغییر سه خصیصه بسیار دشوار می باشد، انگیزه ” انتشار یا نابودی"، رابطه مبهم پژوهشگران با پول و ماهیت “غیرجذاب[7]” پژوهش های دانشگاهی (Ndonzuau et al., 2002, 283)

Cokburn & Highsmith

Samson & Gurdon

Plewa

Debackere & Veugelers

publish or perish

Barnese, et.al

disinterested

عوامل موثر بر تجاری سازی تحقیقات دانشگاهی

براساس بررسی های انجام گرفته و با توجه به مرور ادبیات مرتبط با تجاری سازی، شش جریان تحقیقاتی مرتبط با عوامل موثر بر تجاری سازی حاصل شده که در راستای مطالعات انجام شده توسطO’Shea (2004) می باشد. چهار دسته از عوامل تعیین کننده فرایند انتقال فناوری و دو دسته دیگر مرتبط با پیامدهای آن می باشد. در ادامه به هر کدام از عوامل شش گانه به تفصیل پرداخته می شود:

2-6-1- ویژگی های فردی

تعدادی از مطالعات روی اهمیت شخصیت، انگیزش و ویژگی های تاثیرگذار روی کارآفرینی دانشگاهی تاکید می کنند. این جریان تحقیقاتی زمینه مشترکی را بیان می کنند: رفتار شرکت های زایشی، انعکاسی از اقدامات فردی است و بنابراین تاحد زیادی از  شخصیت، توانایی و یا تمایل فرد برای درگیری موفقیت آمیز در رفتار کارآفرینی تاثیر می پذیرد(دست و پتل،2005).

2-6-2- عوامل  سازمانی

دانشمندان حوزه مسائل اجتماعی  که در سطوح سازمانی تحقیق می کنند، رویکرد متفاوتی درباره مطالعات حوزه فعالیت های شرکتهای زایشی دارند(اوشیا،2004). بخصوص، محققان تمایل دارند تا ارتباط هایی بین فعالیت های مرتبط با انتقال فناوری و سطح و ماهیت تحقیقات انجام شده مثل کیفیت محققان، ماهیت تحقیق دانشگاهی و حضور انکوباتورهای فناوری و دفاتر انتقال فناوری ایجاد کنند (مارکمن و همکاران، 2005).

2-6-3- عوامل نهادی

اعتقاد جریان تحقیقاتی سوم این است که فعالیت های انتقال فناوری دانشگاهی انعکاسی از رفتار نهادی است (اوشیا،2004) این جریان پیشنهاد می کند که دانشگاه هایی که فرهنگ هایی دارند که از فعالیت های تجاری سازی حمایت می کنند، سطوح بالاتری از تجاری سازی و نرخ های بالاتری از فعالیت های انتقال فناوری دارند. در مقابل، محیط های دانشگاهی که کارآفرینی را تشویق نمی کنند، فعالیت های زایشی کمتری را دارند (هامفریس،2003).

2-6-4- عوامل خارجی

این جریان تحقیقاتی  روی تاثیر عوامل اقتصادی کلان تری روی فعالیت های تجاری سازی دانشگاه ها تاکید می کند. سه عاملی که می توان درباره تاثیر آن ها روی فعالیت های زایشی بحث کرد،  دسترسی به سرمایه مخاطره پذیر، الزامات قانونی اختراعات ( مثل قانون بای – دول در آمریکا) و زیرساختهای دانشی در منطقه  اند(دایی و همکاران،2004).

براساس طبقه بندی انجام شده از کار (اوشیا،2004) توسط(اومام و همکاران،2008)چارچوب مفهومی ارائه شده است که چهار عامل تاثیر گذار  روی نرخ انجام فعالیت های انتقال فناوری و تجاری سازی بین صنعت و دانشگاه شامل ویژگی های فردی، عوامل سازمانی، عوامل نهادی و عوامل خارجی است و دو عامل عملکرد انتقال فناوری از دانشگاه به صنعت و تاثیر اقتصادی انتقال فناوری از دانشگاه به صنعت نیز به عنوان نتیجه انتقال فناوری وتجاری سازی در نظر گرفته می شود.

D’Este and Patel

Humphreys

Dai et al.

مفاهیم  :

شخصیت

کلمه شخصیت معادل کلمه Personality انگلیسی یا Personalite فرانسوی است که خود از ریشه لاتین Persona گرفته شده و به معنی نقاب یا ماسکی بود که در یونان و روم قدیم بازیگران متاثر بر چهره می‌گذاشتند. این تعبیر اشاره بر این مطلب دارد که شخصیت هر کسی ماسکی است که بر چهره می زند تا وجه تمایز او از دیگران باشد (کریمی، 1384).

وقتی از شخصیت حرف زده می شود منظور در نظر داشتن بسیاری از ویژگی های فرد است. کلیت یا مجموعه ای از صفات مختلف که از ویژگی های جسمانی سطحی فراتر می رود و تعداد زیادی از ویژگی های ذهنی، اجتماعی و هیجانی را در بر می گیرد. صفت، ویژگی یا کیفیت تمایز کننده شخصی است . برخی روانشناسان صفات را بلوک یا واحدهای سازنده شخصیت می دانند برخی از روانشناسان به این نتیجه رسیده اند که پژوهش های جدید شخصیت عمدتا می بایست بر پایه صفت قرار داشته باشد. در دهه 1960 والتر میشل باعث مجادله ای در روانشناسی شد که درباره تاثیر نسبی متغیرهای شخصی پایدار مثل صفات، نیازها و همچنین تاثیر متغیرهای مربوط به موقعیت بر رفتار بود و این جر و بحث تا پایان 1980 ادامه یافت و اغلب روانشناسان شخصیت با پذیر رویکرد تعاملی به این نتیجه رسیدند که برای تبیین کاملی از ماهیت انسان صفات شخصی پایدار جنبه های متغیر موقعیت و تعامل بین آن ها را باید در نظر داشت (شولتز، 1998؛ ترجمه سید محمدی 1385).

تعاریف شخصیت :

نظریه اهمیت مطالعه شخصیت و نقش آن در شناخت رفتار، در سراسر تاریخ روانشناس جایگاه ویژه ای به شخصیت داده است. برای شناخت دقیق واژه شخصیت باید به ریشه این واژه توجه کرد. برای تعریف دقیق شخصیت در حال حاضر تعریف واحدی که مورد توافق همگان باشد، وجود ندارد. بعضی روانشناسان شخصیت، جنبه های بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی کنش انسان را مطالعه می کنند گروه دیگر به افراد و رفتار مشهود آنها توجه می کنند (پروین، 1381).

صاحب نظران حوزه شخصیت و روانشناسی از کلمه شخصیت تعریف های گوناگون ارائه داده اند شخصیت هر فرد همان الگوی کلی یا همسازی ساختمان بدنی، رفتار، علایق، استعدادها و صفات دیگر است. بدین ترتیب می توان گفت که منظور شخصیت مجموعه کامل خصوصیات و صفات فرد است ( مان ، 1992) ایزدی (1351) شخصیت را مجموعه تفکیک ناپذیر آن خصایص بدنی و نفسانی می داند که شناخته شده دوستان نزدیک شخص است یا به عبارت دیگر آن نقاب یا ماسکی که فرد برای سازش با محیط که در حقیقت نوعی از بازیگری در صحنه زندگی است، به چهره خود نهاده است. همچنین فرگوسن (1970) معتقد است : شخصیت الگویی از رفتار اجتماعی و روابط اجتماعی متقابل است بنابراین شخصیت یک فرد مجموعه راه هایی است که او نوعا نسبت به دیگران واکنش یا با آن ها تعامل می کند (کریمی، 1375).

Walter michel

Shoultz.

Maan

Ferguson

شخصیت عبارت است از جنبه هایی از حیات انسان، اجازه می دهد پیش بینی کنیم که انسان در اوضاع و احوال معین چه رفتاری از خود نشان می دهد. (مشبکی، 1377).

شخصیت مجموعه ای از ویژگی های نسبتا پایدار است که مشترکات و تفاوت های روانی افراد را مشخص می‌کند(مقیمی، 1377).

در لغت نامه وارن تعریف شخصیت چنین آمده است : شخصیت به جنبه های عقلی، عاطفی، انگیزشی  و فیزیولوژیکی فرد گفته می شود به عبارت دیگر به مجموعه مولفه هایی که انسان را سرپا نگه می داد گفته می‌شود (مای، لی، ترجمه منصور 1387). در این تعریف مجموعه عوامل درکنار هم قرار داده شده است اما اشاره‌ای به یکپارچگی این عوامل پیدا نشده است.

آلپورت، محققین بزرگ در این زمینه، شخصیت را سازمان پویای بدنی و روانی به عنوان ویژگی های رفتاری و فکری در فرد می داند در این تعریف یک عامل مهم یعنی سازمان یابی عوامل تشکیل دهنده شخصیت اشاره شد، اما جنبه های فکری و رفتاری انسان از هم متمایز گردیده است در حالیکه این مغایر با مفهوم رفتار از نظر روانشناسی است. شلدون، پویا بودن شخصیت را در تعریف خود مطرح نمود و آن را چنین عنوان کرد :               « شخصیت یا سازمان یافتگی پویشی جنبه های عقلی،عاطفی، انگیزشی و فیزیولوژیکی فرد می گویند » (کریمی 1389).

پیرون ، وحدت یافتگی را همراه با جنبه های متمایز در تعریف خود برجسته می نمایند بدین صورت که شخصیت به وحدت یافتگی تام و تمام یک فرد همراه با ویژگی های افتراقی دایم مثل هوش و مزاج در رفتار اطلاق می گردد. (کریمی، 1389).

کتل، از مقوله محتوایی در شخصیت خارج شده و جنبه کاربردی، شخصیت را در تعریف خود عنوان و آن را چنین تعریف می کند : « شخصیت چیزی است که به ما اجازه می دهد پیش بینی کنیم که شخصیت در یک موقعیت معین چه خواهد کرد، یعنی چه عملی از او ناشی خواهد شد » (پروین، ترجمه کدیور، 1381).

هیلگارد شخصیت را الگوهای معین از رفتار و شیوه های تفکر می داند که نحوه سازگاری مشخص را با محیط تعیین می کند ( پروین، ترجمه کدیور، 1381).

اگر وجود مشترک تعریف های فوق را مورد نظر قرار دهیم به نقاط اشتراک می رسیم که در همه آن ها اولاً به یک رشته از ویژگی ها و خصوصیات جسمی و روانی اشاره دارند ثانیا در همه تعریف ها، به مساله تمایز، افتراق و مشخص کردن فرد از افراد دیگر به طور صریح یا تلویحی اشاره کرد.

waren

sheldon

  pieron

Cuttel

Hilgard