جهت یاب رادیویی یک تکنولوژی سری است که مرکب از علم و فرهنگ است. اگرچه تکنولوژی DF قابلیت های بسیاری را در بردارد، اما همچنین محدودیت هایی را ایجاد می کند. بنابراین بسیار اهمیت دارد که خریداران در هنگام خرید با اطلاع کافی بتوانند تصمیم گیری کنند.
تکنیک DF از زمان شناسایی امواج الکترو مغناطیسی وجود داشته است. در سال 18888 زمانی که هرتز بر روی رنج امواج دسی متریک کار می کرد به اطلاعات جالبی در مورد دایرکتیویتی آنتن ها دست یافت و در سال 1906 اولین کاربرد آن در یک روش DF خانگی آزمایش شد. واحدهای DF اولیه به صورت polarization direction finders بودند. آنها شامل یک دو قطبی مغناطیسی یا الکتریکی قابل چرخش بودند که محور آن در جهت امواج مغناطیسی یا الکتریکی قرار می گرفت.
در سال 1907 Bellini and Tosi اصول و قوانین کلی DF را کشف کردند که بعداً با نام «دو آنتن جهتی عمود برهم با زاویه سنجش قابل چرخش» شناخته شدند. با وجود این اختراع، جهت یاب های با قابلیت چرخش برای اولین برا به طور گستره در جنگ جهانی اول استفاده شدند.
جهت یاب های رادیویی در قرن 20 و با بهره گرفتن از خاصیت دو جهته آنتن های حلقوی برای نمایش قوس زاویه ای سیگنال های دریافتی، ساخته شدند. در سال 1919، F.Adcock از انگلستان یک نوع جدید از آنتن را به ثبت رساند که در آن از دو قطبی یا تک قطبی (به جای حلقه) با دو فاز متفاوت برای به دست آوردن خصوصیات دو جهته استفاده شد. از آنجا که این آنتن های جفت شده Adcock از استوانه های عمودی بهره می جست در آن جزء به طور افقی پلاریزه شده تقریبا کنار گذاشته می شد و در امواج هوایی، تنها جزء دلخواه و عمودی آن به کار گرفته می شد. اختراع این آنتن جهت یاب توسط Adcock، باعث جهش بزرگی در زمینه هنر و تکنولوژی جهت یاب های رادیویی شد که این حرکت روبه جلو باعث استفاده روزافزون از آن گشت. اگرچه آنتن های DF حلقوی هنوز در برخی موارد استفاده می شود اما استفاده از آنها تنها زمانی قابل توجیه است که نیاز به کوچک بودن آنتن آنچنان برجسته باشد که مشکلات ذاتی آنتن حلقوی باعث گذشتن از آنها شود.
هر دو سیستم Adcock و حلقوی به طور ویژه و روتین در سیستم های جهت یاب با تکنیک Watson-Watt استفاده می شوند. این تکنیک که توسط Sir R.A Watson-Watt در انگلستان و در سال 1920 به کار گرفته شد اساس اکثر محصولات DF می باشد. تکنیک DF واتسون وات در طول زمان باقی مانده است و یکی از مؤثرترین تکنیک ها برای کاربری های متحرک و ثابت DF از فرکانس های بسیار پایین تا محدوده UHF می باشد. در سال 1931، آنتن های Adcock برای اولین بار در انگلستان و آلمان به کار رفتند. اولین جهت یاب های با موج کوتاه با اصول دوپلر در سال 1941 ساخته شد. اولین جهت یاب ها برای استفاده در سیستم های راداری با فرکانس 3000 مگاهرتز در سال 1943 ساخته شد. از سال 1950 تمام فرودگاه های دنیا به سیستم های مسیریاب دوپلر VHF/HF مجهز شدند. سرانجام در سال 1970، تکنیک های دیجیتال به سیستم های مسیریاب فوق راه پیدا کردند.
در این سیمنار، ابتدا در فصل اول، به طراحی، انتخاب، استفاده و گسترش یک آنتن جهت یاب امواج VHF/UHF دی پل ادکاک سایت ثابت پرداخته می شود. در فصل دوم، موارد متعددی را که کاربران باید هنگام انتخاب و خرید سیستم جهت یاب رادیویی در نظر داشته باشند بیان می شود. سپس در فصل سوم، ملاحظات مختلف در ارتباط با تعریف و اندازه گیری حساسیت آنتن ها و سیستم های DF جهت یاب ادکاک متحرک بحث شده و سپس در فصل چهارم، دقت زاویه ای آنتن های جهت یاب ادکاک متحرک و سیستم های آن مورد بررسی قرار می گیرد. در فصل پنجم، انواع مدل های آنتن های DF مورد بررسی قرار گرفته و در نهایت در فصل ششم، ی کلی بر نتایج به دست آمده از این سمینار خواهم داشت.
با توجه به نیاز و مطالعه و تحقیقات بیشتر نسبت به روسازی های صلب در کشور می طلبد که مراکز مطالعاتی و تحقیقاتی مرتبط و همچنین دانشگاه ها توجه بیشتری به این امر داشته باشند .بنابراین باید تحقیقات و مطالعات علاوه بر روش های طراحی و اجرای روسازی های بتنی روش های ترمیم و نگهداری را نیز شامل می شود .
روش های ترمیم و نگهداری شامل چگونگی نگهداری و همچنین شناخت انواع خرابیها و راه های مقابله و اصلاح آنها می باشد .
در این تحقیق خرابیهای روسازیهای صلب مورد بررسی قرار گرفته است و کلیه خرابیها در دو قسمت خرابی های روسازی های راه های بتن سیمانی و خرابی های فرودگاهی بتن سیمانی از منابع مختلف جمع آوری و آورده شده است .
خرابی های مربوط به Tie بارها و Dowel بارها به طور مفصل بررسی و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است . بدین صورت که یک مدل چهار دال ساخته شده و Tie بارها و Dowel بارهانیز با مشخصات مورد نظر مدل شده اند . مدل مورد نظر شامل چهار دال Tie بارها و Dowel بارها وبستر می باشد . که مشخصات مورد نظر هر کدام به مدل معرفی شده است . مدل مورد نظر پس از بارگذاری توسط نرم افزار SAFE تجزیه و تحلیل شده است . و نتایج خروجی به صورت شکل و نمودار و فایل های متنی آورده شده است . در مدل تشکیل شده می توان بار مورد نظر را به هر شکل دلخواه و در هرنقطه ای که مد نظر باشد اعمال نمود و پس از بارگذاری و تجزیه و تحلیل مدل آنرا نیز طراحی نمود و نتیجه حاصله را به صورت اشکال مختلف اعم از طرز قرارگیری Tie بارها و Dowel بارها و تغییر شکل های مختلف و عکس العمل بستر و نمودار های مربوط به تنش و برش و … را مشاهده نمود . علاوه براین می توان نتایج حاصله را به صورت جداول و فایل های متنی نیز ارائه نمود .
راه آهن ها همواره بخش استراتژیک سیستم حمل و نقل هر کشوری را تشکیل می دهند و بدین ترتیب نقش قابل ملاحظه ای در پشتیبانی یک اقتصاد سالم ایفا می کنند ، لذا سالیانه در جهان سرمایه گذاری هنگفتی به جهت ساخت و نگهداری این سیستم هزینه می شود . استفاده بهینه از این سرمایه گذاری هنگفتی به جهت و نگهداری این سیستم هزینه می شود . استفاده بهینه از این سرمایه گذاری و دستیابی به بهترین و پیشرفته ترین علوم و فن آوری های موجود ، لزوم طراحی و پیاده سازی یک سیستم اطلاعات مکانی را به جهت مدیریت بهینه تعمیر و نگهداری توجیه می نماید . استفاده از سیستم های اطلاعات مکانی راهکار قدرتمندی جهت انجام تجزیه و تحلیل های پیچیده به مجموعه داده های مختلف می باشد . انجام پردازش های تکراری با در نظر گرفتن شرایط مختلف برای دستیابی به نتیجه بهینه تنها توسط کامپیوتر امکان پذیر است که می تواند عملیات را با سرعت زیاد و هزینه کم انجام دهد . امروزه اطلاعات قدرت است و قدرت پردازش اطلاعات در GIS ما را قادر می سازد که داده های مکان مرجع را به طور کمی و کیفی مورد استفاده قرار دهیم و تجزیه تحلیل های پیچیده می تواند تا رسیدن به یک جواب مطلوب انجام شوند ، راهی که با بهره گرفتن از روش های دستی بسیار گران و یا غیر ممکن خواهد بود . در این تحقیق یک کار عملی برروی یکی از محورهایی که در مرکز تحقیقات راه اهن انجام شده است را بررسی می کنیم که در آن طراحی و پیاده سازی یک سیستم GIS جهت مدیریت تعمیر و نگهداری خطوط راه آهن با مدل سازی وضعیت روسازی خطوط راه آهن ایران و جمع آوری و تحلیل اطلاعات مورد نیاز من جمله سرعت حرکت قطار ، تناژ بار عبوری و غیره ، ضمن طبقه بندی خطوط بر حسب بار تئوری ترافیک ، شاخص هزینه های تعمیر و نگهداری روسازی نسبت به شاخص ارائه شده ارائه و مقایسه گردیده است .
در مجموع از دستاورد های این تحقیق طبقه بندی خطوط بر مبنای استاندارد ها ، مقایسه بلاک ها از نظر طبقه بندی ، ارائه فاکتور های تصحیح هزینه های تعمیر و نگهداری بر مبنای نشانگر پایه و در نهایت تعیین هزینه های تعمیر و نگهداری هر بلاک با توجه به شرایط و ویژگی های خاص آن بلاک می باشد .
1-1- روش کنترل ترافیک هوایی سنتی
سالهاست كه سیستم مدیریت ترافیک هوایی، با شیوه كنترلی كه در حال حاضر در برج مراقبت پرواز اجرا می شود، با قابلیت اعتماد بالا كار می كند؛ اگرچه افزایش سفرهای هوایی به دلیل محدودیت های موجود، تنش و نگرانی مسئولان را بالا برده است. این امر موجب بالا بردن سطح پرواز به اندازه 200-50% تا ده سال آینده می شود. افزایش سطح پرواز نیز باعث كاهش امنیت پرواز، كاهش سطح كارایی هواپیما و افزایش قابل ملاحظه حجم كاری اپراتورها خواهد شد. برای مثال این امر موجب افزایش خطای عملکرد کنترل کننده های ترافیک هوایی به اندازه 33% در بازه زمانی 2000 – 1996 شده است.
میزان ترافیک هوایی در پانزده سال آینده، سالیانه 5 – 3% افزایش پیدا خواهد کرد. سازمان کنترل ملی فضا، NAC، قادر به کنترل این افزایش ترافیک به دلایل زیر نیست:
1. نداشتن فضای کافی
در حال حاضر فضای پرواز بسیار كم است و هواپیماها باید در مسیرهای پیش بینی شده پرواز كنند. در نتیجه به هواپیماها این اجازه داده نمی شود كه به صورت مستقیم تا مقصد پروازكنند و یا از باد مناسب استفاده كنند، در نتیجه میزان مصرف سوخت و زمان پرواز افزایش پیدا می كند. این مشكل به خصوص در بزگراه های هوایی اطراف اقیانوس كه بیشترین رشد ترافیک را دارند به چشم می آید. برای مثال در اطراف اقیانوس آرام ترافیک سالانه 15% رشد پیدا می کند.
2. افزایش حجم کاری کنترل کننده ترافیک هوایی
ایجاد فاصله ایمن بین هواپیماها و نیز مشخص كردن مسیر ناوبری هواپیما به منظور اجتناب از تأثیر نامطلوب شرایط آب و هوایی در كنترل هواپیما توسط مركز كنترل انجام می شود.
در محیط های شلوغ مانند محیط های نزدیک به فرودگاه های شهری، که به آن TRACON می گویند، کنترل کننده های اصولا این حجم بالا را با نگه داشتن هواپیما در حالت توقف خارج از TRACON کنترل می کنند.
موتور القایی به دلیل ساختار ساده و هزینه تعمیرات و نگهداری بسیار کم، یکی از پرکاربردترین محرکه های الکتریکی در صنعت می باشد. کنترل سرعت و گشتاور جزء مباحث لاینفک موتورهای القایی محسوب می شود. یکی از این روش های کنترل سرعت، کنترل مستقیم گشتاور بوده که دارای پاسخ گشتاور بسیار سریعی می باشد و همچنین در برابر تغییرات بار ناگهانی نیز مقاوم است. در کنترل مستقیم گشتاور از یک اینورتر استفاده می شود که به وسیله یک منبع DC تغذیه می شود. در گذشته تماماً این منابع DC از طریق باتری یا یکسو کردن ولتاژ AC حاصل می شد. در این پروژه از یک آرایه فتوولتائیک به عنوان منبع DC تغذیه کننده اینورتر استفاده شده است، و تاثیر شدت نور و دما بر عملکرد سیستم کنترلی بررسی گردیده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد با پیشرفت تکنولوژی سلول های فتوولتائیک و تولید توان های بالا می تواند برای راه اندازی و کنترل موتور القایی بدون نیاز به برق متناوب مفید باشد. باید توجه داشت در این پروژه آرایه فتوولتائیک به همراه یک کنترلر برای ردیابی حداکثر توان (MPPT) استفاده شده است. شایان ذکر است در عمل معمولاً یک باطری برای تامین جریان راه اندازی موتور به کار گرفته می شود.
همچنین در کنترل مستقیم گشتاور عموماً از یک کنترلر PI برای کنترل سرعت استفاده می شود. در کنترلر PI افزایش و کاهش سرعت فرمان باید به صورت شیب به سیستم اعمال شود تا پاسخ بهترین داشته باشیم. در این پروژه از یک کنترلر فازی برای بهبود کنترل سرعت استفاده شده است.
کنترلر فازی خطای سرعت را، در تغییرات ناگهانی سرعت مرجع بهبود بخشیده است. همچنین پاسخ گشتاور نیز سریعتر شده است. خطای سرعت و پاسخ گشتاور در سرعت ها و بارهای مختلف برای مقایسه دو کنترلر آورده شده اند.
در فصل اول روش کنترل مستقیم گشتاور توضیح داده شده است. فصل دوم سلول های فتوولتائیک را شرح می دهد. در فصل سوم منطق فازی بیان گردیده و فصل آخر نیز به ارائه نتایج شبیه سازی می پردازد.